زیاد شنیده ایم که کوچ باید طبق اصول اخلاقی و مایندست کوچینگ در جلسه حاضر شود. بنده به عنوان یک کوچ، در 4 سال تجربه ای که به دست آوردهام، لزوم آن را به وضوح، در جلسات کوچینگ، دریافت کردهام. چه زمانی که در جایگاه مراجع بودهام؛ چه زمانی که به عنوان کوچ، حضور داشتهام. برخی از این تجارب برای من بسیار راهگشا بوده و کیفیت جلساتم را ارتقاء داده است.
در ادامه چهار نباید و یک باید کوچینگی را با شما در میان میگذارم.
نباید اول: نباید در جلسات کوچینگ با موضوع مراجع حرکت کرد؛ کوچ باید احساسات خود را کنترل کند. وقتی که خاطرات مشابهی از خود که در زندگی زیسته تجربه کردهاید، به یاد می آورید و حتی همسو با احساسات مراجع میشوید و همذاتپنداری کنید، عملا جلسه دیگر برای مراجع نیست؛ بلکه مسئله خودتان، در ذهنتان مرور می شود. شاید اینجا همراه با مراجع، گریه کنید یا با صدای بلند بخندید، اما در واقع از جلسه منفک شدهاید و در ذهن خود و خاطراتتان غرق شدهاید. ادامه این جلسه برای مراجع کار نمیکند و آگاهی بخش نیست؛ زیرا دیگر جلسه برای مراجع نیست بلکه برای مرور خاطرات در ذهن شماست.
لطفا برای مطالعهی ادامهی مقاله، به مجله «کوچمگ، شماره 1» مراجعه فرمایید.
بدون دیدگاه