رویکرد سیستمی در کوچینگ


در دنیای مدرن امروز، پیچیدگی‌های زندگی روزمره و چالش‌های مربوط به آن ما را به تفکر در مورد روابط، تعاملات و تأثیرات متقابل موجود در یک اکوسیستم اجتماعی سوق می‌دهد. انسان‌ها نه تنها به عنوان موجودات فردی به زندگی می‌پردازند، بلکه در بسترهای اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی متنوعی زندگی می‌کنند که هر یک از این بسترها تأثیر فراوانی بر رفتار، بینش و احساسات آنها دارد. رویکرد سیستمی در کوچینگ چارچوبی نوین ارائه می­کند تا بتوانیم ابعاد مختلف این شبکه‌های انسانی را شناسایی کرده و درک بهتری از مشکلات و چالش‌های خود بیابیم.

یادگیری رویکرد به کوچ‌ها این امکان را می‌دهد که نه تنها بر روی فرد، بلکه بر روی کل شبکه‌ای (گروه، خانواده و جامعه) که او در آن قرار دارد، تمرکز کنند.

  از منظری دیگر رویکرد سیستمی در کوچینگ را می­توان به عنوان یک سفر از خود به سوی دیگران و سپس به کل اکوسیستم دید. هر فرد می‌تواند به منزله یک گره در یک شبکه بزرگ‌تر در نظر گرفته شود که تحت تأثیر عوامل محیطی، اجتماعی و اقتصادی قرار دارد. در این راستا، کوچینگ سیستمی به این معناست که ما بر روی ارتباطات، روابط و چگونگی تأثیرگذاری یک فرد بر دیگران تمرکز می‌کنیم. از مهم‌ترین فواید ترکیب روان‌شناسی سیستمی و کوچینگ، توانایی آن‌ها در ایجاد یک دید جامع نسبت به چالش‌ها و مشکلات است.

لطفا برای مطالعه‌ی ادامه‌ی مقاله، به مجله «کوچ‌مگ، شماره 1» مراجعه فرمایید.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *