در دو دهه‌ی اخیر، تأکید سازمان‌های معتبر بین‌المللی در اهمیت پرورش مهارت‌های نرم، بسیار تأمل‌برانگیز بوده است.
یکی از مهارت‌هایی که در تمام فهرست‌های منتخب، به‌عنوان یکی از ده مهارت برتر ضروری به آن اشاره می‌شود، تفکر انتقادی است. پرورش روش‌های تفکر در جهان پیچیده و پرسرعت امروز دیگر انتخاب نیست، ضرورت است.
در کوچینگ نیز به‌عنوان فرایند مبتنی بر ارتباط انسانی، تفکر انتقادی می‌تواند نقشی کلیدی ایفا کند.
شیوه‌ی تفکر ما به شکل خودآگاه و ناخودآگاه بر کیفیت ارتباطی که با خودمان و دیگران برقرار می‌کنیم، اثر می‌گذارد و تفکر انتقادی کمک می‌کند در جریان گفت‌وگوی کوچینگی در بند پیش‌داوری‌ها و شیوه‌ی فکرکردنی که به آن عادت‌کرده ایم، نمانیم و آزاد و به معنای واقعی بی قضاوت با گوش شنوایی که کنجکاو و مشتاق شنیدن است، در جلسه حاضر باشیم.
اگر کوچ و مراجع هر دو مهارت تفکر انتقادی را در خود پرورش داده باشند، کیفیت جلسات به شکل شگفت‌انگیزی افزایش پیدا می‌کند و درزمان های کمتر به پاسخ‌هایی بسیار عمیقتر ، خلاقانه و اثرگذار دست پیدا می‌کنند.
لطفا برای مطالعه‌ی ادامه‌ی مقاله، به مجله «کوچ‌مگ، شماره 1» مراجعه فرمایید.
بدون دیدگاه