نسل زِد[1]، متولدین سال‌های 1997 تا 2012، به‌عنوان یکی از جوان‌ترین و تأثیرگذارترین نسل‌ها در جهان امروز شناخته می‌شود. این نسل که در دوره‌ای از تحولات سریع فناوری و اجتماعی رشد کرده است، ویژگی‌ها و نیازهای منحصربه‌فردی دارد. برخلاف نسل‌های پیشین، نسل زِد به‌طور کامل در عصر دیجیتال متولد شده و از همان ابتدا با ابزارهای هوشمند، اینترنت، و شبکه‌های اجتماعی بزرگ شده است. این ویژگی، تأثیرات عمیقی بر دیدگاه‌ها، الگوهای رفتاری، و حتی سلامت روانی آن‌ها داشته است.
از سوی دیگر، نسل زِد با چالش‌های روانی متعددی مانند افزایش سطح اضطراب، استرس، و احساس انزوا دست‌وپنجه نرم می‌کند. گزارش‌های مختلف نشان می‌دهد که این نسل نسبت به نسل‌های قبلی بیشتر از مشکلات روانی مانند افسردگی و اضطراب رنج می‌برد. از این رو، نیاز به حمایت‌های روانی و کُوچینگ برای این نسل به‌طور قابل‌توجهی افزایش یافته است.
همچنین، نسل زِد در محیط‌های شغلی و اجتماعی به‌دنبال معنا، هارمونی و انعطاف‌پذیری است. آن‌ها خواهان محیط‌های کاری ارزش‌محور و فرصت‌های رشد هستند و از سیاست‌گذاری‌های اجتماعی که به برابری، پایداری محیط‌زیست، و حقوق بشر توجه دارند، حمایت می‌کنند. در نتیجه، کُوچینگ می‌تواند به‌عنوان یک ابزار قدرتمند برای کمک به نسل زِد در جهت توسعه فردی و شغلی، کاهش چالش‌های روان‌شناختی، و تحقق اهداف اجتماعی عمل کند.
در این مقاله، به بررسی مشخصات و چالش‌های نسل زِد، نیازهای شغلی و آینده کاری آن‌ها، و نگرش‌های اجتماعی و سیاسی این نسل می‌پردازیم. همچنین نقش کُوچینگ در پاسخ به نیازهای این نسل و فرصت‌هایی که برای منتُورها و کوچ‌ها فراهم می‌آورد را تحلیل می‌کنیم.
[1] Gen Z
لطفا برای مطالعه‌ی ادامه‌ی مقاله، به مجله «کوچ‌مگ، شماره ۲ و ۳» مراجعه فرمایید.
بدون دیدگاه